چرا کودک من…؟! |معرفی پرتکرارترین سوالات والدین در سرچ گوگل
به 5 سوال پرتکرار والدین در رابطه با تربیت فرزند پاسخ داده و برای هر کدام، منبع معتبر و کارآمدی را نیز معرفی کردیم. همراه ما باشید.
آیا در تمام ساعات شبانه‌روز به دکتر اطفال یا روانشناس کودک دسترسی دارید؟ آیا می‌توانید یک نیروی متخصص را به صورت 24 ساعته در کنار خود داشته باشید تا نگرانی‌های خود در مورد فرزندنتان را برطرف کنید؟ خیر؟ تقریبا چند دهه‌ای هست که موتورهای جستجوگری همچون گوگل، فارغ از موضوع بحث، خدمات باورنکردنی در اختیار مخاطبان خود قرار می‌دهند. شما می‌توانید، به راحتی نیمه‌های شب از گوگل بپرسید، چرا کودک من به خواب نمی‌رود و با سیلی از راهکارهای خواباندن کودک مواجه شوید. البته در شرایط پیچیده و جدی بهتر است، از همان نیروی متخصص کمک حرفه‌ای دریافت کنید. اما در موارد اضطراری و ضروری می‌توان با دقت به برخی مطالب گوگل اعتماد کرد.
در مطلب امروز آریالند، بر آن شدیم تا 5 سوال پرتکرار والدین در گوگل را در یک مقاله جمع‌آوری کرده و به آن‌ها پاسخ دهیم. برای هر سوال نیز منبع معتبر و کارآمدی معرفی کرده‌ایم که با مراجعه به آن می‌توانید راهکارهای تضمین شده را مطالعه کنید. به این ترتیب، با مطالعه‌ی دقیق این مطلب می‌توانید حتی پیش از وقوع یکی از مشکلات ذکر شده، پاسخ سوال چرا کودک من… را پیدا کرده و برای مقابله با آن آماده باشید.
فراموش نکنید، در صورت بروز مشکلات دیگر نیز می‌توانید به راحتی وارد گوگل شده و سوال خود را عبارت چرا کودک من تکمیل کنید. با ما همراه باشید تا نگرانی‌های خود در تربیت فرزندتان را برطرف کنید.
چرا کودک من کم خواب است؟
دلیل نگرانی شما درباره خواب فرزندتان کاملا واضح است. چرا که شما به خوبی می‌دانید که خواب برای رشد سالم کودکان خردسال ضروری است. در واقع، کودکانی که کم می‌خوابند؛ بیشتر در معرض مشکلات سلامتی یا اختلالات رفتاری قرار دارند. اما پیش از هر چیز باید درک کنیم که چه میزان خواب برای کودکان مناسب است و چگونه می‌توان به صورت قطعی شرح داد که چرا کودک من دچار کم‌خوابی شده‌است.
به صورت کلی، اگر عبارت چرا کودک من را در گوگل جستجو کنید، شرایط بی‌خوابی کودک شرح داده می‌شود. به این ترتیب، اگر فرزند شما علائم زیر را از خود بروز داد، می‌توانید نتیجه بگیرید که دچار کم‌خوابی شده‌است:
- امتناع خود کودک برای رفتن به رختخواب و خوابیدن
- بهانه‌گیری‌های مکرر پس از ساعت خاموشی
- بروز نگرانی در مورد شب و تاریکی
- بیدار شدن مکرر کودک و قبول نکردن مساله‌ی خوابیدن به صورت مستقل
- زودتر از موعد بیدار شدن
- بروز هرگونه مشکل در تنظیم ساعت خواب منظم
- چرت زدن در طول روز
- سخت بیدار شدن در زمان صبح
اگر چند مورد از این علائم را در فرزند خود تشخیص دادید، احتمالا بیهوده سوال چرا کودک من کم خواب است را جستجو نکرده‌اید. به این ترتیب، شما می‌توانید از راهکارهای غیر دارویی زیر استفاده کرده و مشکل کم‌خوابی فرزند خود را تا حد زیادی برطرف کنید:
- از سرو مواد غذایی حاوی کافئین برای فرزند خود اجتناب کنید.
- برنامه‌ی ورزشی مناسبی برای فرزند خود تنظیم کنید.
- اگر فرزند شما 10 الی 20 دقیقه ابتدایی به خواب نرفت، او را از رختخواب بیرون آورده و ذهن او را با فعالیت‌های ذهنی سبکی همچون کتاب خواندن مشغول کنید.
- به هیچ عنوان به فرزند خود اجازه ندهید، فعالیت‌هایی روزمره‌ی خود همچون تماشای تلویزیون بردن ابزار نقاشی و انجام تکالیف را در تخت خواب انجام دهد.
- انجام بازی‌های ویدیویی، تماشای تلویزیون، پیامک دادن یا تماس تلفنی 30 الی 60 دقیقه قبل از خواب ممنوع است.
- فعالیت‌های آرامش بخشی همچون تنفس دیافراگمی، آرام‌سازی عضلانی و تصویرسازی بصری را به فرزند خود آموزش دهید.
به احتمال زیاد، مشکل کم‌خوابی فرزند شما با اجرای این راهکارها برطرف خواهد شد. اما چنانچه کم‌خوابی فرزند شما بیش از 2 الی 4 هفته ادامه یافت، توصیه می‌شود هرچه سریعتر با پزشک عمومی مشورت کنید تا بتوانید علت اصلی را پیدا کرده و پاسخ سوال چرا کودک من… را به درستی دریافت کنید.
نکات تکمیلی در این مورد را از اینجا و در سایت پذیرش 24 بخوانید.
چرا کودک من نمی‌تواند مدام تمرکز کند؟
آیا احساس می‌کنید، فرزندتان در مسیر افت تحصیلی قرار گرفته است؟ آیا او به تازگی دچار بی‌قراری و حواس‌پرتی شده‌است؟ به دنبال پیدا کردن پاسخی برای این سوال هستید که چرا کودک من نمی‌تواند مدام تمرکز کند؟ کارشناسان دلایل زیادی را برای عدم تمرکز کودکان خردسال معرفی می‌کنند. در این بخش شما با این دلایل آشنا می‌شوید. چنانچه این نشانه‌ها را در فرزند خود مشاهده کردید، برای رفع زمینه‌های مربوطه تلاش کنید. مهم‌ترین دلایل تمرکز نداشتن کودکان خردسال به شرح زیر است:
- کم‌خوابی: یکی از دلایل اصلی اینکه می‌پرسید «چرا کودک من نمی‌تواند تمرکز کند» این است که فرزند شما خواب کافی ندارد. کودکان متناسب با دوره‌ی سنی که در آن هستند، به 9 الی 14 ساعت خواب شبانه نیاز دارند تا بتوانند در طول روز به خوبی تمرکز کنند. ن
- اختلالات یادگیری: اختلالات یادگیری همچون ابتلا به همچون ADHD، اضطراب و… موجب کاهش توانایی تمرکز می‌شود.
- رژیم غذایی نامناسب: اگر فرزند شما وعده‌های غذایی خود را حذف می‌کند یا رژیم غذایی سرشار از قند و چربی دارد، دیر یا زود دچار شکی می‌شوید که مدام از خود می‌پرسید، چرا کودک من تا این حد حواس‌پرت است؟
- انجام وظایف بیش از حد دشوار: کارهای بیش از حد دشوار نیز می‌توانند بر تمرکز کودک تأثیر بگذارند. بنابراین ممکن است از خود بپرسید «چرا کودک من» نمی‌تواند روی وظایفش تمرکز کند.
- عوامل حواس پرت کن: عواملی همچون بازی‌های ویدیویی یا کار با تبلت می‌تواند تمرکز فرزند شما را کاهش دهد.
- مشکلات احساسی و خانوادگی: اگر در خانه مشکلاتی مانند مشاجرات والدین وجود داشته باشد، نهایتا ذهن شما درگیر این موضوع می‌شود که «چرا کودک من» اینقدر نگران است؟ اضطراب نیز به نوبه‌ی خود میزان تمرکز کودکان را کاهش می‌دهد.
- عدم فعالیت بدنی: کاهش فعالیت‌های فیزیکی نیز می‌تواند به این سوال پاسخ دهد که «چرا کودک من» انرژی و تمرکز کافی ندارد.
- عدم توجه والدین: شاید از خود بپرسید «چرا کودک من» همواره به دنبال جلب توجه است. این مسئله می‌تواند به دلیل آن باشد که در طول فعالیت‌های روزمره توجه چندانی به فرزند خود و خواسته‌هایش ندارید. همین امر تمرکز او را مختل می‌کند.
- عدم انگیزه: اگر فرزند شما انگیزه‌ای برای یادگیری نداشته باشد، با میلی تکالیف خود را انجام می‌دهد. در این لحظه ممکن است در ذهن شما این سوال ایجاد شود که «چرا کودک من» اینقدر به درس بی‌علاقه است.
- غم و اندوه: مسائل احساسی مانند افسردگی یا فقدان عزیزان ممکن است باعث شود بپرسید که «چرا کودک من» نمی‌تواند تمرکز کند.
بدین ترتیب، شناسایی دلایلی که ذکر شرح دادیم و توجه به آن‌ها، می‌تواند به والدین کمک کند تا به فرزند خود کمک کنند. اگر این مشکلات ادامه داشت، مشورت با یک متخصص می‌تواند مفید باشد.
برای آشنایی با راهکارهای موثر افزایش تمرکز در کودکان، مقاله‌ی پزشک اول را مطالعه کنید.
چرا کودک من دائم در حال بازی کردن بوده و از درس خواندن فراری است؟
اگر با خود روراست باشیم، اکثر کودکان دل خوشی از رفتن به مدرسه ندارند. زیرا در مدرسه مجبور به رعایت اصول و قوانین مشخصی هستند که شیطنت کودکانه‌ی آن‌ها را محدود می‌کند. اما در این بین دانش‌آموزانی هستند که به معنای واقعی از مدرسه فراری هستند. روانشناسان دلیل این رفتار کودکان را عدم اعتماد به نفس کافی، ترس از شکست و اضطراب امتحان معرفی می‌کنند. اگر فرزند شما در این دسته از دانش‌آموزان قرار می‌گیرد، بعد از آنکه به پاسخ سوال چرا کودک من از مدرسه فراری است، رسیدید، با خود خلوت کنید. از خود بپرسید که آیا در گذشته فرزند خود را برای نمرات پایین خود سرزنش کرده‌اید؟ آیا به او حس بی‌کفایتی القا کرده‌اید؟ زیرا انگیزه‌ی تحصیلی فرزند شما به همین عوامل بستگی دارد. از دیگر دلایل اینکه به اینجا رسیده‌اید و چرا کودک من از مدرسه فراری است را سرچ کرده‌اید، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- تاثیر خانواده و کنترل بیش از حد تمایلات کودک
- تاثیر معلمان و محیط مدرسه
- استفاده از روش‌های آموزشی کهنه و قدیمی
- تشویق و حمایت نشدن کودک از جانب خانواده
- تاثیرات همسن‌وسالان بر روی کودک
- نداشتن تغذیه‌ی کافی و مناسب
- خواب بی‌کیفیت
نکات تکمیلی را در سایت کیمیا بخوانید.
چرا کودک من احساساتش را بروز نمی‌دهد؟
احتمالا پیش از آنکه عبارت چرا کودک من… ذهن شما را مشغول کرده‌باشد، یکی از علائم زیر را در فرزند خود مشاهده کرده‌اید:
- رفتار فرزند شما به صورت ناگهانی تغییر کرده باشد.
- اغلب ترجیح می‌دهد در فضاهای خصوصی خانه وقت بگذراند.
- ظاهر و ویژگی‌های ظاهری او نیز به صورت ناگهانی تغییر کرده باشد.
- اطلاعات مهمی را از شما پنهان می‌کند یا دروغ می‌گوید.
- میزان کج‌خلقی یا پرخاشگری‌های فرزندتان افزایش یافته است.
- احساس می‌کنید کاملا با یک شخصیت جدید طرف هستید.
تمام این علائم نشان از آن دارد که فرزند شما به سختی تلاش می‌کند تا احساسات واقعی خود را از شما مخفی کند. بروز ندادن احساسات می‌توانید آسیب‌های جدی به سلامت روان و حتی جسم افراد وارد کند و رشد مهارت‌های اجتماعی آن‌ها را متوقف کند. به همین دلیل، متخصصان توصیه می‌کنند، در زمان مناسب از راهکارهای زیر استفاده کرده و به فرزند خود کمک کنید با احساسات واقعی خود مواجه شده و آن‌ها را بروز دهد:
- ایجاد یک محیط امن: ممکن است بپرسید «چرا کودک من» اینقدر مضطرب است؛ این ممکن است به دلیل نبود امنیت احساسی باشد. بنابراین اولین قدم این است که فضایی امن و آرام برای فرزندتان فراهم کنید. آرامش خاطر به او کمک می‌کند تا احساساتش را بدون ترس از قضاوت بیان کند.
- الگوی خوبی برای فرزندتان باشید: خودتان احساساتتان را به طور سالم بروز دهید. وقتی فرزندتان شاهد ابراز احساسات شما باشد، ممکن است از شما یاد بگیرد که چگونه احساساتش را بیان کند.
- استفاده از بازی و سرگرمی: از انواع بازی و سرگرمی برای تشویق فرزندتان به بروز احساسات استفاده کنید. برای مثال، می‌توانید از شخصیت‌های داستان‌ها برای نشان دادن احساسات مختلف استفاده کنید و از فرزندتان بپرسید این شخصیت چه احساسی را تجربه می‌کند. چگونه آن را بروز می‌دهد؟
- بحث آزاد راه بیاندازید: یک جلسه‌ی خانوادگی ترتیب دهید و به جای پرسیدن سوالاتی که جواب آن‌ها نهایتا “بله یا نه” خواهد بود اجتناب کنید. سوالاتی که جواب‌های آزادانه دارند، فرزندتان را تشویق می‌کند تا بیشتر صحبت کند. به عنوان مثال، از او بپرسید «چه احساسی داری وقتی این اتفاق می‌افتد؟» این پرسش ممکن است پاسخ بخش اعظمی از نگرانی‌های شما در مورد سوال «چرا کودک من» به راحتی احساسش را بیان نمی‌کند را برطرف کند.
- تشویق به نوشتن: اگر فرزندتان یادگیری الفبا را پشت سر گذاشته است، او را برای نوشتن احساسات خود تشویق کنید. فرمت این متن نیز آزاد. فرزند شما روزنامه‌نگاری کند یا احساساتش را در قالب یک نامه بنویسد.
- احترام به احساسات: هنگام شنیدن احساسات فرزندتان، با او همدل باشید و به احساسات را اعتبار دهید. برای مثال به او بگویید که احساساتش مهم و طبیعی است. رفته رفته به این نتیجه می‌رسید که ابهامات اولیه شما در مورد سوال «چرا کودک من…» کاهش یافته و موضوع برای شما روشن می‌شود.
- آموزش واژگان عاطفی: به فرزندتان کمک کنید تا واژگان عاطفی بیشتری یاد بگیرد. می‌توانید واژه‌هایی مانند خشم، ناراحتی، خوشحالی و غیره را با او به اشتراک بگذارید. ممکن است از خود بپرسید «چرا کودک من» نمی‌داند چه احساسی دارد؛ این می‌تواند ناشی از نداشتن واژگان صحیح باشد.
- مدیریت احساسات: شما می‌توانید از طریق تکنیک‌های تنفس عمیق، مدیتیشن و… مهارت‌های مهم زندگی همچون مدیریت احساسات را به فرزند خود آموزش دهید. این تکنیک‌ها همچنین می‌تواند به بروز احساسات کمک کند و به تلاش شما برای یافتن پاسخ اینکه چرا کودک من احساساتش را بروز نمی‌دهد، پایان دهد.
با درک و حمایت از فرزندتان در بروز احساسات، می‌توانید به او کمک کنید تا بهتر با عواطف خود کنار بیاید و در نتیجه اینگونه از سوال «چرا کودک من…» رهایی یابید. در نظر داشته باشید که این فرآیند زمان‌بر است، اما نتایج آن می‌تواند در زندگی فرزند شما بسیار مثبت باشد.
در سایت قاصدک دانش مفصل‌تر بخوانید.
چرا کودک من خجالتی است؟
خجالت در کودکان می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد. برای یافتن راه حلی برای این سوال که چرا کودک من خجالتی است؟ دلایل مهم بروز خجالت در کودکان را مطالعه کنید:
- تجربیات گذشته: اگر کودک پیشترها در موقعیت‌های اجتماعی دچار ناامیدی یا تحقیر شده باشد، ممکن است از آن زمان به بعد از شرکت در چنین موقعیت‌هایی خودداری کند.
- شخصیت درونگرا نه خجالتی: برخی از کودکان به طور طبیعی شخصیتی درونگرا دارند. یک احتمال برای اینکه چرا کودک من نسبت به موقعیت‌های اجتماعی حساس‌تر است؟ این است که شخصیت او به این صورت شکل گرفته و ممکن است، نسبت به قرار گرفتن در موقعیت‌های اجتماعی حساس‌تر از همسن‌وسالان خود باشند. این ویژگی به معنای خجالتی بودن کودک نیست.
مهم‌ترین تفاوت کودک درونگرا با کودک منزوی چیست؟ در آریالند بخوانید.
- آموزش و پرورش: نحوه‌ی تعامل والدین با کودک می‌تواند تاثیر زیادی بر شخصیت او داشته باشد. اگر والدین به طور مداوم از کودک انتقاد کنند یا او را در موقعیت‌های اجتماعی تحت فشار قرار دهند، ممکن است کودک یاد بگیرد که از تعاملات اجتماعی دوری کند.
- والدین خجالتی: اگر والدین خجالتی باشند، کودک ممکن است این ویژگی را از آن‌ها یاد بگیرد و در تعاملات اجتماعی رفتار مشابهی از خود نشان دهد. پس جای تعجبی نیست که اگر خودتان خجالتی هستید، روزی به دنبال راه حل «چرا کودک من خجالتی است؟» بگردید.
- پیش‌فرض‌های اجتماعی: کودکانی که اضطراب اجتماعی دارند، ممکن است در مواجهه با دیگران احساس آرامش نکنند. می‌پرسید چرا کودک من از تعاملات اجتماعی خودداری می‌کند؟ چون اضطراب اجتماعی دارد.
اما چگونه علائم خجالت را از بین برده و این عادت مضر را در فرزند خود از بین ببریم؟ کارشناسان گام‌های زیر را توصیه می‌کنند:
- توسعه مهارت‌های اجتماعی
- تشویق و حمایت
- فراهم کردن محیط امن
- تقویت خودباوری
- مدیریت اضطراب
- پر کردن وقت خالی
در پایان، اگر مشکلات خجالت کودک من ادامه داشت و بر زندگی‌اش تأثیر منفی گذاشت، چرا نباید با یک روانشناس کودک مشورت کنیم؟ این اقدام می‌تواند بسیار مفید باشد.
20 روش درمان خجالت کودکان را در مجله یاسان بخوانید.
چرا کودک من به غذاهای خاصی حساسیت دارد؟
آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که چرا کودک من باید علائم حساسیت غذایی را تجربه کند؟ آیا می‌دانید آلرژی یا حساسیت غذایی چه علائمی دارد؟ حساسیت غذایی زمانی در کودک و نوزاد دلبند شما رخ می‌دهد که بدن او به پروتئین‌های بی‌ضرر مواد خوراکی واکنش نشان می‌دهد. اگر بدانید که چرا کودک من این علائم را دارد و چه علائمی ممکن است رخ دهد، می‌توانید به راحتی ماده‌ی حساسیت‌زا را شناسایی کرده و از مصرف دوباره‌ی آن‌ها جلوگیری کنید. همچنین درمان آلرژی غذایی برای پزشک اطفال نیز آسان‌تر خواهد شد.
همچنین فاصله‌ی بین خوردن و بروز علائم حساسیت‌زا نیز بسیار کوتاه است. به همین دلیل، اگر مخاطب جستجو در گوگل با عبارت "چرا کودک من ..." هستید، باید به علائم حساسیت غذایی توجه کنید. علائم حساسیت غذایی در کودکان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- آبریزش بینی و احتقان
- سرفه
- اسهال
- سرگیجه و حس سبک شدن سر
- خارش اطراف دهان یا گوش
- حالت تهوع
- کهیر (برجستگی‌های قرمز و خارش‌دار روی پوست)
- اگزما (بثورات قرمز و خارش‌دار)
- تنگی نفس
- عطسه
- درد شکم
- حس طعم عجیب در دهان
- ورم لب‌ها یا صورت
- خس خس کردن سین
اگر کودک شما علائم تنفسی یا مشکل در بلع غذا داشته باشد، فوراً باید با اورژانس تماس گرفته و از نیروی متخصص کمک بگیرید. دقت کنید که نوزادان و کودکان خردسال نمی‌توانند به وضوح احساسات خود را بیان کنند. به همین دلیل، جملات ساده‌ای که آن‌ها می‌گویند، مانند "زبانم می‌خاره!", می‌تواند نشانه‌ای از حساسیت غذایی باشد.
به خاطر داشته باشید که لیست غذاهای آلرژی‌زا شامل موارد زیر می‌شود:
- شیر
- تخم‌مرغ
- بادام زمینی
- سایر آجیل‌ها (مانند بادام هندی و گردو)
- گندم
- اسفناج
- عسل
- مرکبات (پرتقال، نارنگی، لیمو و ...)
- سویا و فرآورده‌های آن
- غذاهای دریایی
در نهایت، اگر از خود می‌پرسید چرا کودک من ممکن است دچار حساسیت غذایی شود، حتماً به نشانه‌ها و علائم توجه کرده و در صورت لزوم با پزشک کودک مشورت کنید.
در مجله دکتر دکتر بخوانید | علائم، پیشگیری و درمان حساسیت غذایی
پرتکرارترین سوالات شما که با چرا کودک من شروع می‌شود، کدام است؟
در این مطلب به بررسی ۵ مورد از پرتکرارترین سوالات والدین که در گوگل با عبارت «چرا کودک من...» جستجو می‌شوند، پرداخته‌ایم. با مطالعه‌ی این سوالات و پاسخ‌های مختصر و کاربردی، می‌توانید خود را برای مواقع ضروری و حساس در امر فرزندپروری آماده کنید. اطلاعات دقیق و مفید در این زمینه به شما کمک می‌کند تا با این چالش‌ها بهتر مقابله کنید.
چنانچه شما نیز سوال یا دغدغه‌ای دارید که با عبارت «چرا کودک من ...» آغاز می‌شود، لطفاً آن را در قسمت نظرات برای ما ارسال کنید تا دیگر والدین نیز از تجربیات شما بهره‌مند شوند. پیشاپیش از همکاری شما سپاسگزاریم!
